Indeks: Dakar Saint-Louis

Opis wcześniejszej podróży do Senegalu w relacji Senegal 2005.

---

Wprowadzenie

Jadąc lądem z Europy na południe Afryki Senegal jest pierwszym krajem tak zwanej Czarnej Afryki. Jest to nie tylko dobry wstęp do tego regionu, ale również świetny cel podróży. Senegal jest różnorodny, ciekawy i bogaty w to wszystko, co w Afryce lubię najbardziej.

Północ kraju ociera się o pustynię a podróż wzdłuż płynącej wzdłuż granicy z Mauretanią rzeki Senegal jest podróżą przez barwne kultury zamieszkujących jej brzegi ludów. Dalej na południe, za rzeką Gambia przy granicy z Gwineą dominują gęste lasy tropikalne a na wybrzeżu można spotkać piękne tropikalne plaże (jedynie tutaj jest kilka większych ośrodków turystycznych). Środek Senegalu przecina Gambia a całość dopełnia nie pierwszej urody Dakar. Afryka w pigułce.

Informacje pochodzą z maja 2019 roku.

Senegal w skrócie

• Stolica: Dakar (4 mln mieszkańców)
• Powierzchnia: prawie dwa razy mniejszy od Polski
• Ludność: 16 mln (Polska: 38,2 mln)
• Gęstość zaludnienia: 69 osób/km² (Polska: 122)
• Język: francuski
• Najwyższa góra: 648 m n.p.m. (wzgórze bez nazwy na granicy z Gwineą)
• Najdłuższa rzeka: Senegal (1086 km, na granicy z Mauretanią)

Geografia

Senegal geograficznie przypomina hamburgera, z Gambią dzieląco go na pół - na górze suchy, na dole wilgotny, przyprawiony rzeką Senegal z wierzchu. Na północy kraj ten opiera się o Saharę, na południu o podzwrotnikowe lasy. Pomiędzy nimi rozpościera się Sahel. Senegal jest generalnie płaski, delikatnie przechodząc w niewysokie wzgórza wzdłuż południowych granic z Gwineami. Średnia wysokość Senegalu nad poziomem morza to 69 metrów.

Senegal leży w strefie czasowej UTC, przesuniętej o godzinę do tyłu w stosunku do Polski - południe w Dakarze to już 13:00 w Polsce. Od początku kwietnia do końca października, gdy w Polsce obowiązuje czas letni, różnica ta zwiększa się do dwóch godzin. Wszystkie sąsiadujące z Senegalem państwa stosują ten sam czas. Wyspy Zielonego Przylądka leżą jednak w strefie czasowej UTC-1, przylatując stamtąd do Senegalu należy przesunąć zegarki o godzinę do przodu.

Szczegółowe i aktualne informacje o strefach czasowych w Afryce zawarłem na mapie stref czasowych Afryki.

Najdłuższe dni w Senegalu są w czerwcu, gdy widno jest od 6:10 do 18:30. Najkrócej dzień trwa w grudniu: od 7:10 do 19:00.

Pogoda

Tropikalny klimat Senegalu charakteryzuje wyraźny podział na porę deszczową i suchą. Pora deszczowa, podczas której jest gorąco i wilgotno, trwa od maja do listopada, ze szczytem opadów w sierpniu. W porze suchej (od grudnia do kwietnia) jest chłodniej, ale znad pustyni może wiać wtedy harmatan. Północ kraju doświadcza dużo mniejszych opadów, niż południe.

Średnia temperatura w Senegalu to około 24°C. Na wybrzeżu klimat temperuje trochę Ocean Atlantycki. Im dalej w interior, tym temperatury są wyższe, by przy granicy z Mali pod koniec pory suchej sięgać 50°C.

• Kiedy jechać do Senegalu?

  Ze względu na temperatury oraz deszcze pora mokra (zwłaszcza od lipca do września) nie jest dobrym okresem na podróż do Senegalu. Optymalnym okienkiem na wycieczkę jest polska zima, od listopada do lutego.

Wizy i ambasady

Polacy (jak również pozostali obywatele Unii Europejskiej) mogą wjeżdżać do Senegalu na okres do 90 dni bez wiz. Przekraczając granicę możemy być poproszeni o podanie nazwy hotelu, w którym będziemy przebywać. Władze Senegalu rozważają przywrócenie płatnych wiz.

Wizy państw sąsiednich

• Mauretania
  Wizy Mauretanii dostępne są na głównych przejściach granicznych (Rosso, Diama). Wiza 30 dniowa kosztuje 55 euro. Na pozostałych przejściach wjeżdżając do Mauretanii trzeba mieć zawczasu zdobytą wizę. Ambasada Mauretanii w Dakarze położona jest przy Bulwarze Generała de Gaulla 37, na Placu Duala i jest czynna od 8:00 do 16:00.
• Gambia
  Polacy (jak również pozostali obywatele Unii Europejskiej) mogą wjeżdżać do Gambii na okres do 28 dni bez wiz.
• Mali
  Do wjazdu do Mali niezbędna jest uprzednio zdobyta wiza. Najbliżej Polski można ją załatwić w ambasadzie Mali w Berlinie, gdzie jednokrotna wiza ważna jeden miesiąc kosztuje 50 euro, a do jej uzyskania poza paszportem potrzebna jest jego kopia, dwa zdjęcia, wypełniony formularz, rezerwacje przelotów i hotelu (lub inny plan podróży) oraz poświadczenie szczepienia przeciw żółtej febrze. Formularze można składać codziennie od 10:00 do 15:00, odbiory wiz tylko we wtorki i czwartki w tych samych godzinach lub korespondencyjnie. Na wizę trzeba czekać tydzień (albo trzy dni po opłaceniu dodatkowych 50 euro za tryb ekspresowy).
  Ambasada Mali w Dakarze znajduje się przy Corniche Ouest 23 (czynna od 9:00 do 16:00, z przerwą od 13:00 do 14:00). Miesięczna wiza jednokrotna (ważna od deklarowanej daty wjazdu do Mali) kosztuje tutaj 25 000 CFA. Wymagane dokumenty to wypełniony formularz, 2 zdjęcia i kopia paszportu. Przy złożeniu dokumentów rano wiza może być gotowa do odbioru po południu tego samego dnia.
• Gwinea-Bissau
  Aby wjechać do Gwinei-Bissau potrzebna jest wiza. Wizy dostępne są w konsulatach państw sąsiednich i na lotnisku w Bissau. Wizy elektroniczne nie są dostępne, choć w Internecie można znaleźć odmienne informacje (prowadzące do niedziałających stron). Lotnisko jest jedynym miejscem, gdzie wiza jest dostępna na granicy - kosztuje tam 80 euro i jest ważna do 90 dni pobytu.
  W Senegalu Gwinea-Bissau posiada ambasadę w Dakarze i Konsulat w Ziguinchor (region Casamance). Większość odwiedzających Gwineę-Bissau lądem załatwia wizę w Ziguinchor, gdzie po zapłaceniu 25 000 CFA i piętnastu minutach czekania wiza jest gotowa (jednomiesięczna, dwukrotna, poza paszportem nie są wymagane inne dokumenty). Ambasada Gwinei-Bissau w Dakarze mieści się przy Rue 6 x B Point E. Na wizę jednokrotną, która kosztuje 45 000 CFA czeka się tu dwa dni (lub jeden przy dopłacie 20 000 CFA).
• Gwinea
  Do wjazdu na terytorium Gwinei niezbędna jest wiza. Można ją uzyskać w placówkach dyplomatycznych Gwinei lub elektronicznie poprzez stronę Republic of Guinea. Do wypełnionego formularza należy dołączyć skan strony paszportu ze zdjęciem, zdjęcie paszportowe, rezerwację biletu powrotnego i skan certyfikatu szczepienia przeciw żółtej febrze. Potwierdzenie, które należy mieć z sobą podczas wjazdu do Gwinei, wystawiane jest w przeciągu 3 dni od aplikacji. Poza potwierdzeniem na granicy może być potrzebna rezerwacja hotelu. Wiza elektroniczna wydawana jest na maksymalnie 90 dni pobytu i kosztuje 80 dolarów.
  Ambasada Gwinei w Dakarze (Rue 7 x B Pointe E) wydaje wizy po złożeniu takich samych dokumentów, jak w przypadku wizy elektronicznej. Tutaj również wiza kosztuje 80 dolarów, ale cały proces trwa mniej niż godzinę.
• Cabo Verde
  Polacy (jak również pozostali obywatele Unii Europejskiej) mogą wjeżdżać na Cabo Verde na okres do 30 dni bez wiz. Co najmniej pięć dni przed przyjazdem należy jednak zarejestrować się na stronie EASE, co kosztuje 3400 escudo (lub 31 euro, płatność on-line lub na lotnisku).

Polska ambasada w Senegalu

Polska placówka dyplomatyczna znajduje się w Dakarze pod adresem: Route des Almadies, budynek Les Jardins des Almadies, app. 4/A. Telefon dyżurny: +221 776 855 992. Adres internetowy: www.gov.pl/web/senegal.

Dojazd i samoloty

Do Senegalu można przylecieć samolotem albo wjechać lądem. Aktualnie nie ma połączeń morskich łączących porty Senegalu z zagranicą.

• Mauretania
  Główne przejście graniczne pomiędzy Mauretanią i Senegalem znajduje się w Rosso, około 100 km na północny-wschód od Saint-Louis. Granicę tą owiewa legenda korupcji, ale dotyczy to chyba wyłącznie turystów zmotoryzowanych - przekraczając ją z plecakiem nie spotkała mnie żadna przykra niespodzianka, próba wyłudzenia itp. Granicę wyznacza w tym miejscu rzeka Senegal, którą pokonuje się promem. Prom kursuje tylko pięć razy dziennie i kosztuje 5 000 CFA za samochód, piesi nie płacą nic. Poza godzinami kursowania promu za około 500-1000 CFA można przeprawić się łodzią.
  Spokojniejsze i niezainfekowane korupcją przejście graniczne znajduje się w Diama, 30 km na północ od Saint-Louis, gdzie rzekę Senegal pokonuje się tamą (ceny za przejazd samochodem zależą od pory roku - 4 000 CFA od października do lipca, 10 000 CFA od lipca do września, przejście czynne od 8:00 do 18:00). Do Diama jednak bardzo trudno jest znaleźć transport publiczny. Dodatkowo, trasa w Mauretanii wiedzie przez Park Narodowy Diawling, za przejazd którego trzeba zapłacić 400 ugija (około 8 euro).
  Granicę z Mauretanią można jeszcze przekroczyć w Podor i Bakel, ale w miejscach tych nie ma możliwości transportu przez rzekę samochodów i trzeba mieć w paszporcie mauretańską wizę, gdyż nie można jej zdobyć w tych miejscach na granicy.
• Gambia
  Główne przejścia graniczne z Gambią, które najłatwiej przekroczyć z wykorzystaniem transportu publicznego, znajdują się w Karang (droga z Dakaru), Velingara (droga z Tambacounda), Pata (droga z Kolda) i Seleti (droga z Ziguinchor).
• Mali
  Dwa drogowe przejścia graniczne: główne w Kidira na drodze N1 i mniejsze przejście w Moussala na południu. Kursujące onegdaj pociągi relacji Dakar - Bamako od lat nie pokonują całej trasy, w tym odcinka granicznego.
• Gwinea-Bissau
  Główne drogowe przejście graniczne znajduje się zaraz na południe od Ziguinchor. Z Ziguinchor kursują bezpośrednie minibusy do Sao Domingos i Bissau. Dalej na wschód granicę z Gwineą-Bissau można przekroczyć w Salikenge (na południe od Kolda) i w Nianao (na południe od Velingara).
• Gwinea
  Główne przejście graniczne znajduje się na drodze D223 pomiędzy Tambacoundą a Kounadrą w Gwinei. Dwa mniejsze przejścia na południe od Kedougu leżą z dala od utartych szlaków. Pierwsze, na południe od Segou jest trudno przejezdne, nawet samochodem terenowym. Drugie, na południowy-wschód od Kedougu jest łatwiejsze, ale również wymaga własnego transportu.

Samoloty

Jedyny port lotniczy obsługujący ruch międzynarodowy Senegalu to Blaise Diagne International pod Dakarem (kod IATA: DSS). Lotnisko to w 2018 roku przejęło cały cywilny ruch pasażerski obsługiwany wcześniej przez Léopold Sédar Senghor International (DKR).

Regularnych, bezpośrednich połączeń rejsowych z Polski do Senegalu nie ma. Bilet powrotny z Warszawy z przesiadką gdzieś w Europie kosztuje około 830 euro.

Bezpośrednio do Senegalu z innych państw i regionów Afryki można przylecieć między innymi z (ceny biletów w jedną stronę, w euro) Abidżanu (220), Addis Abeby (580), Bamako (270), Bandżulu (90), Bissau (240), Casablanki (380), Conakry (140), Cotonou (220), Douali (350), Freetown (200), Libreville (400), Lome (360), Nairobi (440), Nawakszut (140), Praia (150), Tunisu (280) i Wagadugu (370).

Ceny biletów lotniczych ulegają ciągłym zmianom. Ponieważ bilet lotniczy stanowi często największy pojedynczy koszt w budżecie wyprawy warto poświęcić czas na znalezienie najkorzystniejszej oferty. Sposób, w jaki szukam tanich biletów lotniczych do Afryki opisałem na stronie Bilety lotnicze.

Zdrowie

Senegal wymaga od przyjezdnych poświadczenia szczepienia przeciwko żółtej febrze, ale tylko w przypadku przyjazdu z kraju, na obszarze którego choroba ta występuje (wszystkie sąsiadujące). Wymóg ten nie jest zawsze egzekwowany.

Ryzyko zachorowania na malarię w Senegalu występuje przez cały rok na terenie całego kraju. Od stycznia do czerwca w środkowo-zachodniej części kraju ryzyko to jest mniejsze. Więcej o malarii na stronie Malaria w Afryce.

W Senegalu mogą występować sezonowe nasilenia zachorowań na przenoszoną przez komary dengę i wirusa Zika. Z tego powodu warto unikać kontaktów z tymi owadami. Wokół zbiorników słodkiej wody istnieje ryzyko zachorowania na przenoszoną przez pasożytnicze przywry bilharcjozę. Najlepszą metodą uniknięcia zachorowania jest unikanie kontaktu z taką wodą.

Przewodniki, GPS i mapy

Przewodniki

• Bradt „Senegal” (j. angielski)
• Petit Futé „Senegal” (j. francuski)
• Lonely Planet „West Africa” (wraz z całą Afryką Zachodnią, j. angielski)

GPS

Mapy do odbiorników GPS dostępne są na urządzenia przenośne (telefony, tablety) oraz urządzenia GPS firm Garmin i TomTom.

Zapis podróży po Senegalu w formacie GPX: senegal.zip (315 KB).

• OpenStreetMap (pod linkiem podgląd mapy)
  Mapa całego świata dostępna na telefony, tablety i urządzenia Garmin. Z map OpenStreetMap korzysta wiele aplikacji, w wersji na Androida polecam OsmAnd. Bogata w szczegóły i za darmo. OpenStreetMap zawiera wszystkie drogi i punkty szczególne tej relacji.
• Garmin
  Senegal występuje w pakiecie z całą Afryką Wschodnią i Zachodnią - City Navigator East & West Africa NTU, która kosztuje 86 euro.
  Garmin oferuje również mapę TopoActive Africa (50 euro), poza Senegalem zawierającą cały kontynent i opartą wprost na danych OpenStreetMap (dostępnych za darmo).
• TomTom
  Mapa Senegalu kosztuje 175 zł (dostępna jako jednorazowe pobranie). Dokładność i szczegóły tej mapy można ocenić na stronie TomTom MyDrive.

Zobacz również mapę Senegalu na Google Maps.

Mapy papierowe

W kolejności od najdokładniejszych (teoretycznie, mała skala nie zawsze oznacza większą dokładność):

• Reise Know-How Senegal, The Gambia 1:550 000
• ITMB Senegal & Gambia 1:800 000
• IGN Senegal 1:1 000 000

Pieniądze

Walutą Senegalu jest zachodnioafrykański frank CFA (symbol międzynarodowy - XOF), który dzieli się na niewystępujące w obiegu 100 centymów. Poza Senegalem jest on również oficjalną walutą Beninu, Burkina Faso, Gwinei-Bissau, Mali, Nigru, Togo i Wybrzeża Kości Słoniowej. Zachodnioafrykańskiego franka CFA nie należy mylić z frankiem środkowoafrykańskim CFA (symbol XAF), używanym w Czadzie, Gabonie, Gwinei Równikowej, Kamerunie, Kongu i Republice Środkowoafrykańskiej. Obie waluty mają taką samą wartość, są względem siebie wymienialne w stosunku 1:1, ale można nimi płacić tylko we wskazanych powyżej państwach.

Kursy wymiany
(frank powiązany jest z euro stałym kursem 1:656):

• 1 EUR = 656 CFA
• 1 USD = 579 CFA
• 1 GBP = 785 CFA

Polskie złotówki w Senegalu są bezwartościowe. W celach porównawczych można założyć, że 3 000 CFA to 20 złotych.

Bankomaty są powszechnie dostępne w miastach.

Zagrożenia

W Dakarze istnieje zagrożenie drobną przestępczością - kradzieżami kieszonkowymi, wyrywaniami torebek lub telefonów itp.

Niepokoje związane z ruchem separatystycznym w regionie Casamance znacznie się uspokoiły. Sporadycznie zdarzają się jednak odizolowane incydenty, których celem są senegalskie służby bezpieczeństwa a w ich następstwie działania odwetowe armii. Pamiątką po tym konflikcie są nadal miny lądowe, których najłatwiej uniknąć podróżując po Casamance utartymi szlakami.

Skróty najważniejszych wiadomości z Senegalu, które mogą mieć wpływ na podróż, publikuję na stronie Wiadomości z Senegalu.

Wiadomości bezpośrednio z Senegalu dostarcza między innymi serwis Le Soleil (j. francuski). Dobrym źródłem newsów związanych z turystyką jest portal Au-Senegal.

Język

Językiem urzędowym Senegalu jest francuski, którym można się porozumieć z około 40% Senegalczyków. Poza francuskim, trzy najpopularniejsze języki rodzime to wolof na zachodzie kraju i w Dakarze, fula na wschodzie oraz serer (na zachodzie pomiędzy Dakarem i Gambią).

Internet i telefon

Internet

Darmowy Internet oferuje większość hoteli i niektóre restauracje.

Mobilny Internet oferowany przez lokalnych operatorów kosztuje około 1 000 franków za 1 GB.

Telefon

Międzynarodowy numer kierunkowy do Senegalu to +221. W kraju jest czterech operatorów telefonii komórkowej (w kolejności ilości użytkowników, lista nie zawiera operatorów wirtualnych):

• Orange (największy zasięg 4G)
• Free
• Expresso
• Hayo

Lokalna karta SIM kosztuje od 500 do 1 000 franków, przy zakupie niezbędne jest okazanie paszportu oraz pobierane są odciski palców. Minuta połączenia do Polski z lokalnej karty SIM kosztuje około 250 a wysłanie SMS-a 100 CFA.

Wszystkie polskie sieci oferują połączenia roamingowe z Senegalu. Minuta połączenia do Polski kosztuje od 8 do 15 zł, odebranie połączenia z Polski - od 5 do 8 zł, wysłanie SMS-a od 1.50 do 4.00 zł.

Komunikacja

Najgęstszą siatkę połączeń po Senegalu zapewnia flota taksówek wieloosobowych i minibusów. Rzadziej, ale nieco bardziej komfortowo można znaleźć połączenia autobusowe. Połączenia kolejowe łączą stolicę z lotniskiem i Thies. Publiczny transport lądowy uzupełniają pływające pomiędzy Dakarem i Ziguinchor promy oraz połączenia lotnicze.

W Senegalu obowiązuje ruch prawostronny. Litr benzyny bezołowiowej kosztuje 775, a oleju napędowego 655 CFA. Autostrada A1 łącząca stolicę z lotniskiem jest płatna (przejazd samochodu osobowego kosztuje 2 000 CFA, płatność gotówką; aktualne informacje na stronie Autoroute Dakar Diamniadio).

• Taksówki i minibusy

  Taksówki wieloosobowe, zwane również od ilości podróżujących sept-place (czterech z tyłu, dwóch na fotelu pasażera z przodu plus kierowca) są bodaj najpopularniejszym sposobem na transport międzymiastowy. Taksówki odjeżdżają z dworców autobusowych (gare routiere) po uzbieraniu wszystkich sześciu pasażerów. Po dotarciu na dworzec wystarczy odnaleźć miejsce, z którego odjeżdżają taksówki w danym kierunku, zapłacić za przejazd i cierpliwie czekać na odjazd. Minibusy funkcjonują na takiej samej zasadzie i są nieco tańsze. Minibusy są jednak wolniejsze, mniej wygodne i zwykle dłużej trzeba czekać na odjazd. Przejazd do Saint Louis taksówką wieloosobową kosztuje 5 000, minibusem 3 000 CFA. Za przewóz bagażu, który nie zmieści się na kolanach (np. plecaka) trzeba dopłacić negocjowaną stawkę około 2 000 CFA.

• Autobusy

  Pełnowymiarowe autobusy w Senegalu są stosunkowo mało popularne. Wśród przewoźników tylko nieliczni posiadają strony internetowe. Dem Dikk łączy Dakar z kilkoma większymi miastami flotą klimatyzowanych, odjeżdżających według rozkładu autobusów. Salam Transports jeździ z Dakaru do Tambacoundy, Saint Louis, Touba i Kedougou. Przejazd do Ziguinchor kosztuje około 10 000, do Saint Louis 7 000 CFA.

• Pociąg

  Klasyczne połączenie kolejowe z Dakaru do Bamako popadło w ruinę i zapomnienie. Uruchomiona w 2021 roku kolej TER łączy Dakar z Diamniadio (35 km na wschód od stolicy). Do końca 2023 linia ma być przedłużona do lotniska Aéroport international Blaise-Diagne. Druga czynna linia kolejowa łączy Dakar z Thies.

• Promy

  Pomiędzy Dakarem a Ziguinchor, z przystankiem w Carabane u ujścia rzeki Casamance, cztery dni w tygodniu pływają promy Cosama. Rejs trwa 15 godzin. Promy przewożą również samochody i motocykle. Bilet w najtańszej klasie, z miejscem siedzącym, kosztuje 15 900 CFA w jedną stronę.

• Wynajem samochodu

  Koszt wynajmu najtańszego samochodu (np. Toyota Yaris) zaczyna się od około 25 000 CFA za dzień i 35 000 CFA za samochód z napędem na cztery koła (np. Toyota RAV4). Przykładowe lokalne wypożyczalnie w Dakarze: Elamo, MK Location, Prestige VTC, Royal Tours.

• Samoloty

  Air Senegal i Transair oferują krajowe połączenia lotnicze z Dakaru do Cap Skirring, Ziguinchor, Kolda, Tambacounda i Kedougou. Bilet w jedną stronę do Ziguinchor kosztuje około 40 000 CFA.

Hotele

Wybór miejsc noclegowych w Senegalu jest duży. W Dakarze są już pierwsze hostele, ale poza stolicą nadal najtańszą opcją są tanie hoteliki o rozmaitym standardzie. Koszt noclegu w najtańszym hotelu to około 7 000 CFA.

Gniazdka instalacji elektrycznych są przeważnie takie same, jak w Polsce. Napięcie w sieci wynosi 230V, 50Hz.

Jedzenie i zakupy

Senegal obfituje w kulinarne specjalności. Wśród dań głównych warto wymienić thieboudienne (duszona potrawka z ryby i warzyw, również w zestawieniu innym niż ryba, ale wtedy danie to ma inną nazwę), sos yassa (na bazie dużej ilości cebuli i musztardy, z towarzyszącą wkładką mięsa, rzadziej samych warzyw) i ryż jollof (ryż doprawiony sosem pomidorowym, warzywami i przyprawami). Z północy przywędrował do Senegalu kuskus, francuskie wpływy zaznaczają wszechobecne bagietki a smak Afryki Zachodniej podkreśla maffe - sos z orzeszków ziemnych. Nie wolno zapomnieć również o rybie, która poza filarem wcześniej wymienionych potraw znajduje samodzielne miejsce na talerzu, głównie w grillowanej postaci.

Sztandarową piwną marką Senegalu jest La Gazelle. Poza nim popularne są piwa dostępne również w innych krajach Afryki Zachodniej: 33, Castel i Flag.

• Zakupy

  Wszystkie ceny w CFA.
  Zakupy w sklepie lub na ulicy: bagietka z mięsnym farszem - 600, kilogram mango - 500, cola - 300, piwo 63 cl - 800.
  W restauracji: thieboudienne - 1 500, pół kurczaka yassa - od 2 500 do 5 000, espresso - od 600 do 1 000, piwo - od 1 500 do 2 000.

---

Dakar

Stolica Senegalu to niemal czteromilionowa aglomeracja, w której mieszka prawie co czwarty obywatel kraju. Jej wielkość dostrzega się już przy wjeździe - dojazd z przedmieści do centrum w godzinach szczytu może przytłaczać i zająć kilka godzin. Dakar to klasyczne afrykańskie miasto, najwięcej atrakcji przyciąga uwagę w jego centrum oraz na wybrzeżu.

W północnej części miasta, którą były kiedyś wioski Ngor i Yoff (teraz bezobjawowo zrastają się z urbanistyczną tkanką stolicy) znajdują się najciekawsze plaże, znane nie z plażowania a z bazy wypadowej miejscowych rybaków. Ich kolorowe łodzie to atrakcja całego zachodniego fragmentu wybrzeże Afryki. Atrakcyjność plaż umniejsza niestety spora ilość śmieci, uprzątniętych tylko naprzeciw luksusowych hoteli.

Wyspa Gorée kilka kilometrów na wschód od portu w Dakarze to kluczowy punkt na turystycznej mapie stolicy. Wyspa jest uważana za jeden z największych w Afryce ośrodków handlu niewolnikami (teza ta obrosła w międzyczasie w kontrowersje). Ta mała wyspa stanowi oazę spokoju stojącą w kontrze do zgiełku Dakaru. Znajdziemy tu muzeum, restauracje, pracownie artystyczne i panoramiczne widoki na metropolię. Z portu w Dakarze na Wyspę Gorée promy odpływają przez cały dzień co mniej więcej godzinę, bilet powrotny kosztuje 5 200 CFA.

Po plażach i centrum Dakaru snują się młodzieńcy snujący opowieści, za co na koniec oczekują wynagrodzenia bądź wizyty w sklepie z pamiątkami. Niestety, poza tą niedogodnością na ulicach trzeba też uważać na próby wyrywania telefonów lub torebek, również przez przejeżdżających motocyklistów. Ryzyko to nie jest powszechne, ale istnieje.

• Hotele

  Ngor International Hostel jest jednym z pierwszych hosteli w Dakarze. Położony nieco na uboczu w dzielnicy Ngor oferuje piętrowe łóżka w pokojach ośmioosobowych za 4 000 CFA. Jest tu jednak trochę ciasno, tylko łóżko i tyle miejsca by zmieścić zaledwie plecak. Przy łóżkach nie ma gniazdek elektrycznych. Jest za to dobre Wi-Fi oraz dostęp do kuchni i lodówki.
  Bliżej centrum, Dakar International House, posiada łóżka w pokojach wieloosobowych za 6 000 i jedynki z współdzieloną łazienką za 12 000 CFA. W Yoff za podobny standard w Via Via trzeba zapłacić odpowiednio 9 500 i 12 000 CFA, ale za to ze śniadaniem.

• Knajpy

  W drodze na plażę w Ngor smaczne jedzenie, w tym klasyczne thieboudienne, serwuje mała knajpka naprzeciw regionalnego biura UNESCO. Przy biegnącej nieopodal głównej arterii - Route de l'Aeroport - smakosze ulicznego jadła mogą wybierać z pośród kilku punktów z fast foodami i stanowisk serwujących bagietki z farszem. Wzdłuż tej samej ulicy są też kawiarnie i restauracje, np. Chez Katia (kuchnia francuska i pizza, ale jest też kurczak yassa - 5 000 CFA).
  W centrum popularną i wartą polecenia restauracją jest Chez Loutcha. Duże porcje lokalnych specjałów, w tym cabowerdyjskich, którymi można zaspokoić głód dwóch osób w zestawie dnia kosztują około 3 000 CFA.

• Komunikacja miejska

  Kilka przydatnych linii autobusowych łączących centrum miasta z: 3 - Ngor (w centrum autobus kończy bieg na Gare Routiere Petersen), 35 - Gare des Baux Maraîchers Sud, 61 - terminal Dem Dikk z autobusami na lotnisko. Przejazd kosztuje 250 CFA, płatne u biletera siedzącego przy tylnych drzwiach.

• Komunikacja międzymiastowa

  Autobusy dalekobieżne (również Dem Dikk) odjeżdżają z Terminus Liberté V. Dem Dikk do Saint Louis odjeżdża o 7 rano (250 km). Taksówki wieloosobowe i minibusy odjeżdżają z Gare des Baux Maraîchers Sud. Przykładowe ceny przejazdów taksówką: Saint-Louis 5 000, Rosso 7 500, Banjul 6 000, Tambacounda 9 500, Kedougou 15 000 CFA. Ceny przejazdów minibusem: Saint-Louis 3 000, Banjul 4 500, Tambacounda 7 000, Kedougou 11 000 CFA.

• Lotnisko

  W lotniskowym terminalu, po obu stronach kontroli paszportowej, znajdziemy bankomaty i punkty wymiany walut. Przystanek autobusów Dem Dikk ulokowany jest na prawo, wychodząc z budynku lotniska. Przejazd 58 km do Dakaru kosztuje 6 000 CFA i w ciągu dnia ze względu na korki trwa prawie dwie godziny. W Dakarze autobus kończy bieg na terminalu Dem Dikk po południowo-zachodniej stronie stadionu Leopolda Senghora.

Saint-Louis

Położone na północno-zachodnim krańcu Senegalu ćwierćmilionowe Saint-Louis jest jednym z atrakcyjniejszych miast kraju. Sprawia to przede wszystkim wyjątkowe położenie u ujścia rzeki Senegal, która zamiast wpadać bezpośrednio do Atlantyku oddzielona jest odeń mierzeją, dzieląca miasto na trzy części. Jego środkową i najstarszą częścią jest położona pośrodku wyspa. Saint-Louis jest również na wskroś subsaharyjskim, afrykańskim miastem, z bogatym kolorytem i jednocześnie pozbawionym większości negatywnych cech wielkich miast.

Symbolem Saint-Louis jest stalowy most Pont Faidherbe z 1897 roku, który zaprojektował Gustave Eiffel. Przy wschodnim krańcu mostu zaczyna się dzielnica handlowa i bazar. Most prowadzi na wyspę ze starą, kolonialną częścią miasta. Idąc dalej na zachód kolejny most prowadzi na mierzeję z rybacką dzielnicą Guet Ndar. Tutaj właśnie można podziwiać kolorowe rybackie łodzie i odbywający się na plaży spektakl rybackiego bazaru. Plaża szczególnie atrakcyjnie prezentuje się o zachodzie słońca.

Saint-Louis jest ubogie w bankomaty. W razie konieczności pieniądze można wymienić w sklepie naprzeciw poczty.

• Hotele

  Położona nieco na uboczu, około 1 km na północ od mostu, Auberge Le Nabab dysponuje pokojami za 10 000 CFA. Jedynki wyposażone są w łazienkę, telewizor i Wi-Fi.
  Kilka kilometrów na południe na mierzei Guet Ndar Auberge Pelican oferuje mini domki z łazienką na zewnątrz: 7 500 CFA za jednoosobowe i 9 000 za dwuosobowe.

• Knajpy

  La Kora Chez Peggy proponuje zestaw wykwintnych dań, w tym kilka lokalnych przysmaków. Ceny są tu jednak wysokie, choć stolik pod baobabem usprawiedliwia co najmniej wypicie piwa. Bardziej przystępne ceny i bogate w senegalskie dania menu oferuje La Linguere. Niestety w menu nie ma napojów alkoholowych. Patisserie La Rosa to z kolei dobre miejsce na śniadanie z kawą i ciastkiem.

• Komunikacja

  Dworzec autobusowy w Saint-Louis znajduje się na południowym krańcu miasta, przy drodze do Dakaru. Z centrum miasta łączą go autobusy miejskie nr 1, 5 i 7.
  Taksówki wieloosobowe sept-place) do Rosso kosztują 2 000 CFA plus 1 200 za plecak. Czas oczekiwania na skompletowanie wszystkich pasażerów to około półtorej godziny. Przejazd trwa niespełna dwie godziny.
  Autobusy Dem Dikk do Dakaru odjeżdżają dwa razy dziennie: o 8:00 i 14:00. Bilet kosztuje 7 000 CFA. Salam Transports wyruszą w tą samą trasę o 5 rano i kosztuje 7 000 CFA.